Μετά Είδα Τα Μάτια Σου

Pernille Scheele

[ Ἔχω τρεῖς κόσμους. Μιὰ θάλασσα, ἕναν

οὐρανὸ κι ἕναν πράσινο κῆπο: τὰ μάτια σου.

Θὰ μποροῦσα ἂν τοὺς διάβαινα καὶ τοὺς τρεῖς, νὰ σᾶς ἔλεγα

ποῦ φτάνει ὁ καθένας τους.

Ἡ θάλασσα, ξέρω.

Ὁ οὐρανός, ὑποψιάζομαι.

Γιὰ τὸν πράσινο κῆπο μου, μὴ μὲ ρωτήσετε. ]

Θα πετάξω 

Θα πετάξω ψηλά 
        πιο ψηλά από του κόσμου τη θαμπάδα
        πιο ανελέητα από του χρόνου τους αλεθόμυλους
        πιο πεισματάρικα από του γέρακα το περήφανο ζύγισμα
                                                                σαν τις φτερούγες απλώνει , νεφέλες να αγκαλιάσει

Ρίζα σε γής άγονης το αίμα καρφωμένη

ζητιάνος μιας κραυγής , εγώ

πραματευτής της θλίψης, εγώ

Έτσι είχα πει, 

Μετά,

Είδα τα μάτια σου

Robert & Shana Parke-Harrison

Θα πέταγα
Έτσι είχα πει

Εκεί που πάνε οι ποιητές , έμπνευση αναζητώντας
Ικέτες σε άγνωρους θεούς και σε δαίμονες προσκυνητές

Εκεί που γεννιέται ο άνεμος , θάλασσες κυνηγώντας
Αφέντης σε άγνωρες συντεταγμένες και σε τυχαίους πηγεμούς

Μετά , 

Είδα τα μάτια σου

Manuel Valerie

Θα σάλπαρα 

Έτσι είχα πει

Εκεί που του πελάγου η κραυγή , την αμμουδιά πετρώνει

Κύμα σε ταξίδι αέναο και σε καιρού παλίνδρομου το νοσταλγικό ρυθμό

Εκεί που το μπουρίνι βρυχάται και φουσκώνει, βορά αναζητώντας

Θύτης και τιμωρός και εραστής , στης θάλασσας το τρικυμιασμένο στρώμα 

Μετά ,

Είδα τα μάτια σου 

Collin Mc Adoo

Θα χανόμουν
Έτσι είχα πει

Εκεί που θέλω να θέλω, μπορώ να μπορώ, μα τίποτα δεν ξέρω
Εκεί που παραγράφεται ο θάνατος των αστεριών σαν όλα υμνούν το Σέλας

Εκεί που των ζητιάνων οι φωνές , των αφεντάδων τους δήμιους ζυγώνουν
Εκεί που οι θεοί ανίκανοι θωρούν, θνητά τα πάθη των ανθρώπων να βαδίζουν

Μετά ,

Είδα τα μάτια σου

Dragan Todorovic

Corneanu Daniel

Και βγήκα ψηλά

Απάτητα τα μονοπάτια που μ' αγκαλιάζουν

Dragan Todorovic

                 
Και ταξίδεψα μακριά
Γαληνεμένες θάλασσες που όστρακα νανουρίζουν

Guenael Bollinger

Και βρήκα κι εμένα

Στην λεύτερη πνοή , που τα βουνά ως τις νεφέλες οδηγεί...

Marinus Wieten

Είχα πει.....
Κι είναι αργά στου κόσμου τους καιρούς
Είχα πει ....
Κι είναι ψέμα η κραυγές των δυνατών

Και είχα πει...

Μετά είδα τα μάτια σου
και έσμιξα λεύτερα,  ένα με τις νεφέλες των καιρών
και ρίζες δεν έχω πια στη γης

_______________________________________________
Ευαγγελία Χατζηδάκη
Parenthesis: Ν. Βρεττάκος
Fotos:  Pernille Scheele, Robert & Shana Parke-Harrison, Manuel Valerie,Collin Mc Adoo
Dragan Todorovic,  Corneanu Daniel, Guenael Bollinger, Marinus Wieten

Vangelis - Ask the mountains 

Οι άνθρωποι αρέσκονται στην ορμή των μεγάλων λέξεων. 

Αγάπη. Έρωτας. Τι είναι το ένα , τι το άλλο. 

Είναι ίδια, είναι ξεχωριστά, συναντιούνται κάπου...

Ίσως...

Ερχόμαστε μόνοι, φεύγουμε μόνοι.

Και κάπου ανάμεσα βλέπουμε δυο μάτια , προσωποποίηση η ψευδαίσθηση του γιατί περάσαμε ...