" ..δίχως όριο, νησιά του νου
δανεικές ακτές , παρενθέσεις που χάσκουν
του τέλους τις τελείες καταπίνουν..."
ότι αγαπήσεις μια κατάρα θα βαστά
σε παρενθέσεις της ζωής να μη χωρά
και σε μια τελεία τέλους το λυτρωμό
αιώνια στο δαίδαλο του νου ν'αναζητά
".. πιάσου γερά , χανόμαστε στην άβυσσο
γλιστρά η ψυχή μας σε κενό, ψίθυρος νεκρός
και μας γυρεύει του χρόνου το ποτάμι το θολερό ξανά"
μα σε πείσμα της οργής που θεοί βαστούν
εγώ Εν Νεφέλες θα σου ψιθυρίζω απατηλά
μήτε τελεία , μήτε παύλα , την αλήθεια ξεγελά
αυτή που η λογική του νου θαρρείς και θρυμματίζει στωικά
" ...ζωή ξοδεμένη και ούτε καν να μας ανήκει
απλέρωτα δανεικά όνειρα, δαίδαλοι αδιέξοδοι
του Ιερού των Δελφινιών ανεμοδαρμένη μοίρα"
κι αφού θόλωσαν τα χρώματα του δειλινού μας
κι αφού αγρίεμα θάλασσας η ανταύγεια της λήθης
μίλια νότια της νύχτας μου, τ' άστρα σου θα σεργιανώ
πέτρινης θλίψης κομμάτιασμα, μύθου ράντισμα ξόρκι
" ...συντριβή σε ουράνιο θόλο στριμωγμένοι
στοιχισμένες νυχτιές και νότια και δυτικά και θολερές αποκλίσεις"
Μια αντάρα απροσδιόριστη, βόρια της νύχτας
ένας των άστρων νότια της καρδιάς σχηματισμός
γραμμένο πάντα θα κρατεί της παρένθεσης καρτέρι άκρο ανοιχτό
να ψελλίζει κραυγαλέα , όσα οι δαιμονικοί θεοί μου ζήλευαν πάντα
(c) Ευαγγελία Χατζηδάκη
______________________________
Απλά αφιερωμένο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου