Η Ταυτότητα του Μίτου

Κράτα το μίτο χαλαρά, που να 'ναι το νόημα
και που η προδοσία, καμένη γη του πουθενά
πύργος της λήθης, μια τελευταία παρωδία

Βάστα  κλειδί, στου τέλους τα στενά
πείσμα ζωής , συνενοχή μια συνουσία
μυριάδες πύλες, αλυσίδες στην καρδιά
στου δρόμου τα μισά, φυγή κι ανοησία

"κοίτα το τελευταίο πλοίο φεύγει
 θα τραβήξει μια γραμμή όλα τα νησιά 
 σε ένα χορό, με πάτωμα το κύμα 
 τραγούδι , εκεί στην κουπαστή μπροστά
 του νου το ξόρκι, της ψυχής ευθεία τελεία"

Χαμένο πλεούμενο, στης Μεσόγειου τα νερά
και ικεσία σαλεμένου ποιητή, άνεμος ψεύτης
από το εδώ , προορισμός ένα ευήλιο πουθενά 
όλους τους μίτους κι όλα τα κλειδιά, ν' αντέχεις

"κοίτα πως πλέει, πως φλερτάρει τον αφρό
 γλάρος περήφανος κοίτα πως το ζυγώνει
 κι η θάλασσα του αρωγός , υδάτινος θεός
 πως θελκτικά το δρόμο του αιώνια μακραίνει"

Πέτα τα όλα στου νερού  την αγκαλιά
μήτε κλειδιά μήτε και μίτος δεν αρμόζει
Πέτα στα αλμυρά νερά, ότι σοφία τρύπια σου χει δώσει
μεσ' της ζωής την πιο ολόγιομη τη δρασκελιά
κανείς δε σώθηκε, απ' αυτούς που μια ορμή 
στου χρόνου του το διάβα αρνήθηκε να δώσει  

(c) Ευαγγελία Χατζηδάκη

     [ Πίνακας: Caspar David Friedrich /  (Germany September 5, 1774 – May 7, 1840) ]

____________________________________

Important Note: Κάποτε θαρρώ πρέπει να πετάς κλειδιά και μίτους και ότι αυτά συμβολίζουν προσωπικά  για σένα από μια στείρα και άνευ ουσίας , τρύπια και στεγανή σοφία η κυκλοθυμικό προσδιορισμό, απόηχο ηχηρό του κάθε αντίο. Αν αφεθείς να  σε παρασύρουν για πολύ , κάποτε  ψάχνεις μάταια μια "ταυτότητα" , με την πιθανότητα ,να καπηλευτείς αυθαίρετα μια ξένη και  κάτι χαριτωμένα αστείο, να μεταλλαχθεί σε ... παταγωδώς γελοίο!!

Σημαντικό Θαρρώ  τελικά ίσως είναι να τολμάς τη ζωή, στερημένη στερεότυπων και φόβου αναμενόμενων εξελίξεων. Να τολμάς τις πράξεις, τις ιδέες, τα συναισθήματα  και την ευθύνη από  τα όποια αποτελέσματα τους και μάλιστα  "ενυπόγραφα" και κάτω από την πολύ δική σου και προσωπική ταυτότητα, υπό την προϋπόθεση φυσικά όχι μόνο να έχεις μια τέτοια ταυτότητα  αλλά παράλληλα και την πιστεύεις και την υποστηρίζεις με το αληθινό σου είναι.


Σε μια απόλυτα προχωρημένη τελικά εποχή  , σε κοινωνικό η και προσωπικό επίπεδο..."ποιος ξέρει ποιόν...." και ποιος... ξέρει κι εμάς ...?!

Η όποια  "ταυτότητα" μας προσωπική ουσία, ζει όσο την αγαπάμε και τη σεβόμαστε , πρώτα από όλους τους άλλους...ΕΜΕΙΣ οι ίδιοι!!!!


http://www.youtube.com/watch?v=sm_DLxOAE2g&feature=g-all-lik