Ένα Ίσως Οριστικό

Και μετά ...

Σ' αγαπώ νομίζω...

νομίζω η ξέρω..Μάλλον ξέρω πως νομίζω...

Γιατί φωλιάζεις και τόσο άψογα χωράς

στα συρτάρια που το χρώμα ασφαλίζω να μη βραχεί

Γιατί σε λατρεύει του Φθινοπώρου το πρώτο αγέρι μιας πρωτοβροχής

όταν στις σχισμές των βράχων καρτερεί μιας αλμύρας το ξόρκι

Με αγαπάς, αλήθεια..? καλό και τούτο...

θαρρώ πως είναι αγάπη,

αφού όλα ξεκινάνε με ένα "θαρρώ"..πως μοιάζει ..

με του όνειρου το μαγεμένο δροσόφυλλο που πέφτει,

εκεί στου γέλιου σου τη γωνιά όταν ζυγώνεις πεταλούδες

με των σταγόνων από τις νεφέλες οι παραμορφωτικοί κρύσταλλοι

που τον κόσμο μου πάντα κάνουν πιο πλατύ, ένα αύριο για να γεννιέται

Χα χα , τι όμορφο που είναι τελικά να αγαπάς..Να με αγαπάς..

Λες να είναι αγάπη τελικά...Ίσως...

η παγωνιά μιας απουσίας , στη στέρηση ενός πρωινού

μια ικεσία σε πέτρες αρχέγονα σκληρές και δυνατές σα διώκτες

ένα ξέσπασμα, του άλλου εγώ μας σημάδι και κραυγή αδάμαστης πυράς

μια μπόρα ως κάψα και μια λιακάδα κραυγαλαία άτοπη ως  βροχής ξέσπασμα

Έτσι ε? Τότε ίσως είναι ακόμα πιο όμορφο να αγαπάς κι εσύ....

Ίσως τελικά και οριστικά , είναι αγάπη,

μια δίπολη παγίδα..τα δύο άκρα μιας μπαταρίας από το ότι...

ότι γιομίζει το ποτήρι του καιρού με ένα κρασί

ότι ξορκίζει το χειμώνα , με μια αγκαλιά κι ένα μαζί

ότι πλανιέται, αναδιπλώνεται, χτυπιέται και ζαρώνει κι όμως ζει

ότι θα πούμε, ότι θα αρνηθούμε η απλά ότι θα.... γράψουμε μαζί

Ε καλά , τώρα αλήθεια γελώ...είσαι τρελή..

Ε καλά, τώρα ξέρω , σ'αγαπώ κι αυτό είναι οριστικό

Ίσως, μπορεί ποιος ξέρει ποτέ του το γιατί...

μέσα στου κόσμου το λίγο τίποτα η το αβάσταχτο πολύ

ίσως ραγίσουμε, ίσως και να σπάσουμε σα υδάτινο γυαλί

μα τώρα που το συλλογούμαι, όσο πάει πιο πολύ

Χα χα...είσαι σίγουρα τρελή....

μα ήταν ποτέ και μια  αγάπη λογική...

(C) Ευαγγελιά Χατζηδάκη

      και το ξωτικό , μη ξεχνιόμαστε..[ ..sempre mi dimentici, stupida!!]

      Έργο: Alex Alemany

___________________________________
- είσαι τρελή επιμένω...
- και χαζή και τρελή..ε και? αυτοί δεν μπορούν να αγαπούν?
- Άντε , μπορούν..Τι παραδοχή και τούτη.... 
- γυμνή κι  αληθινή κι οριστική...πολύ οριστική!! κι αν σ' αρέσει..
- τι θα αντέξω ακόμα το έρμο ξωτικό...
- την αγάπη...
- καλά , αυτή την αντέχω ρε χαζή...
- ωραία τότε..μου κάνεις!!!
- σ' αυτό το βίντεο...έχει κι ένα ξωτικό μέσa, εγώ είμαι!!!
- ξωτικό και πρίγκιπας...ναι , τώρα περίμενα να το δω λες...χαζούλιακα..
- μπα...
- μπου...
- αααααα...