Θεών Τόπος

που πας...

Αντέχεις να ακολουθήσεις ...

εκεί που ζουν οι νεφέλες αφέντρες

εκεί που ανασαίνει ο θεός ηλίου ηλιάτορα φως

εκεί που μυρίζει γιασεμί κι αγιόκλημα σκαρφαλώνει

θα με πάρεις μαζί?

Αντέχει το τώρα σου να τρομάζει

σε κήπους υακίνθων και ερειπίων κάλος

σε λιβάδια γαλανά κατάσπαρτα με πεταλούδων φτερά

σε δρόμους στροβιλισμένους σε δαιμονικού θεού φωνή

Πάρε με μαζί...

Αντέχεις μια προσταγή τη ραψωδία

πέρα από τις ράγες του τρένου που αδιάκοπα τρίζει

πέρα από το όριο που τη λογική σου αγκυλώνει σα συρματόπλεγμα

πέρα από όσα μπορείς , κι όσα κρατάς με βία στη μνήμη να μη δακρύζει τα πρωινά

Εκεί πας? 

Εκεί ανασαίνει ο νους μου την λύτρωση

Εκεί θα σε βρω?

Εκεί μόνο θεοί και τρελοί περπατούν, όσοι τις εποχές απαρνήθηκαν

Ναι αλλά εσύ, εκεί θα πας?Εκεί , γιατί εκεί κατοικείς εσύ..!!!

(C) Ευαγγελία Χατζηδάκη

________________________________________________________________________________

-κι εγώ εκεί είμαι , εμένα μήπως ψάχνεις?

-πάντα..αλλά ξέρω καλά που θα σε βρω..και θα σε βρω!!!