Σε τούτη την ερημιά παγώνω
σε τούτη τη ρωγμή σε ανασαίνω
σε τούτη τη θηλιά σε κρεμώ να σε έχω
Μια σιωπή ράγισε νότες στο τζάμι
κι εσύ ξωτικό τσαλαπατάς ακόμα εκεί έξω
μια αιώνια καταδίκη, αλυσοδεμένα του νου τα μάτια
μια ισόβια στιγμή, ένα "θέλω" όμηρος στα δάκτυλα
Σε τούτο το δάσος σε ψάχνω
σε τούτη τη σιωπή, μελωδία , σε λατρεύω
σε τούτη την παρωδία γίνομαι "εσύ" να σε έχω
Μια σκέψη, δήμιος νότια της νύχτας
κι εσύ ακόμα να κάνεις βασανιστικά μουσική
μια αιώνια αφή, καταιγίδας ριπές στου λιονταριού το θυμό
μια ισόβια ανάγκη, ένα "έλα" κατάδικος στις πατούσες
Σε τούτη την ερημιά υπάρχεις
σε τούτη τη μελαγχολία ταξιδεύεις
σε τούτη την απάτη του χρόνου σε τσακίζω να σ' έχω
Μια πινελιά χάραξε το ακροπάτημα του φύλου
κι εσύ τα μιλιά που κυλούν , οι στιγμές που κοιτούν
μια αιώνια καταδίκη, με έγχρωμα λερωμένα τα χέρια να σε σημαδεύω
μια ισόβια στιγμή , ένα "στάσου" , ανακοίνωση στο τελευταίο βαγόνι
Σε τούτη την ερημιά με μουτζουρώνεις
σε τούτη την ισόβια φυλακή του άπειρου σε νοιώθω
σε τούτο το ένοχο ψέμα χαρακιά, εγώ έγινα εσύ κι εσύ εγώ
Σε νοιώθω κάτω από την περιπλάνηση και είμαι εσύ
σε περιγράφω πέρα από της ρωγμής το κενό και με βρίσκω
με φοράς κατάσαρκα δίχως "εγώ " και επιτέλους με καταλαβαίνω
Υπάρχεις με ότι συμφιλιώθηκε η τελευταία μου βόλτα του νου στον ουρανό
(C) Ευαγγελία Χατζηδάκη
Έργο / λάδι σε καμβά & Χαλκός [ VaGo]
_____________________________________________________________
- είδες που καταλαβαινόμαστε τελικά.....- γιατί πότε δεν καταλαβαινόμασταν δηλαδή...
- έλα ντε.....
- μμμμ.....βλέπω κάτι έμαθες κι από ζωγραφική και δεν τραβάς μόνο γραμμές πια......
- το μισό "εγώ" ....το υπόλοιπο "εσύ" ....θυμάσαι???
- αμέ....!!! ξεχνούν τα ...ξωτικά βρε χαζή???
- να χαμέ και κάνα ρόδι...
-...ε, πιάσε και κείνο το τραγούδι που μου αρέσει και θα το σκεφτώ.....
-...cause all I think about is you.... Αυτό θα βάζα, ΕΤΣΙ ΚΙ ΑΛΛΙΩΣ....αλλά το ξέρεις .....
-...φυσικά και το ξέρω, τι ξωτικό είμαι.....και που σαι...από αυτόν παίζω καλύτερα...
- το ξέρω....!!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου