Χάλκινο Πέταγμα

Το Πέταγμα [Vago/just a game acrylic & oil orange red]

Χάλκινα φεγγάρια

υδάτινα στενά

και μια ψυχή σαν λύκος

αγέρωχα να περπατά

και τότε πάλι ίδια κίνηση

ένα προφανές τερτίπι της φύσης του

απλά άνοιξε τις φτερούγες 

αυτές που χρόνια κουβαλά για υψηλές στιγμές 

ποδοπάτησε  με ένα πάθος την άμμο

στης λήθης τα πηγάδια , φυσαλίδες

να καίει πάντα τον αέρα με μια  φλόγα

παλιό και τούτο το χορευτικό

καταπατεί άγονα ναρκοπέδια 

κι αγάπης λυτρωμούς

και πάντα αφήνει την ύλη του σε μια ανάσα

και πετά στις δικές του αλάνες

Χάλκινα και τα λόγια

σε πέννα κοφτερή

με φιλί σαν άγγιγμα ανεμώνης

μακάρια τα χείλη να κρατεί

και σαν κοίταξε κάτω  , άγονη γης

βαμμένο το στερέωμα των άστρων 

και σαν φίλησε ανέμους περαστικούς, 

το σύμπαν συρρικνώθηκε για να το ταξιδέψει

και σαν την γης θυμάται , πέπλα οι γαλαξίες σχηματίζουν

Χάλκινα  γίνανε όλα

τίποτα πουθενά

ζωή σαν ανεμώνη

ματιά στο πουθενά...

....και σαν τον νου του να ακουμπήσει ζητά, σκαλί εσύ

                                                                      κι ο ουρανός  φωτιά,  μια πύρινη δρασκελιά...

"Εδώ ας σταθώ. Κι ας δω κ' εγώ την φύση λίγο. 

Θάλασσας του πρωϊού κι ανέφελου ουρανού 

λαμπρά μαβιά, και κίτρινη όχθη· όλα 

ωραία και μεγάλα φωτισμένα......"

Καβάφης

_______________________________________

Ευαγγελία Χατζηδάκη

Painting: The Fly [Vago]

Music: City Owl [ ...wherever one must shine!!]