ΦΙΛΙ

Andrei Protsouk

[ Μοῦ φαίνεται, πὼς ἡ ἄνοιξη, σὰν κελαηδᾶ μὲ τρέμει,

Μὴν τῆς ζητήσω ἕνα σκοπὸ, νὰ δώσει τοῦ ἔρωτά μου,

Μὴν τῆς ζητήσω ἕνα φιλὶ, νὰ σοῦ φιλήσω τὴν καρδιὰ,

Νὰ σοῦ χαρίσω δυὸ φτερὰ, Καὶ νὰ σὲ δῶ δικιά μου...]

Γ.Σαραντάρης

Φιλί χνάρι

Γυμνός θεός

ένα με το άπειρο πλασμένος

γίνε και στάσου σε ουρανού στερέωμα
νεφέλες να τραντάζεις

κάθε που τίποτα η ζωή δε θα θυμίζει

να νιώθω της βουλής σου τον άνεμο

εν νεφέλες να τραντάζεται το όνειρο στο άπειρο

Φιλί άνεμος

Μελωδία ξεχασμένη

ένα με το φως του δειλινού

ξεχύσου στις άγονες στράτες , καιρών θριματισμένων

πρόσταξε και τη θάλασσα που κύματα γεννάει να μιλήσει

μ' αυτόν το ψίθυρο , τ' ανέμου χνάρι, 
π'άνρωπος δε λογάται
μόνο θεός στο φως σφιχτά κραδαίνει

κι εν νεφέλες ας τραντάζεται το όνειρο στο άπειρο

Φιλί διαδρομή

Ματιά Πύλες

 ανάσας δρασκελιά και διαδρομή

που ξεκινά και που ορίζει της ψυχής ένα σκοτάδι

και τρέξε υπόγεια διαδρομή , σ' όλο το μέσα και το τώρα

σ'ότι ορίζει η ζωή και τ'αύριο καρτεράει
φως να γενεί, να προχωρεί

 με δύναμη πέρα τ' ορισμού, περπάτα όλο το δρόμο 

τότε εν νεφέλες θα τραντάζεται το όνειρο στο άπειρο

Φιλί τ' απείρου φως

Του κόσμου 
  ας σταματάει η βουή

το σύννεφο
 ας αγγίζει το κύμα μια αιώνια στιγμή

θεοί και δαίμονες
 ας κάνουν στιγμιαία ανακωχή

αισθήσεις διακτινισμένες από φως 
ας ψάχνουν στ' άπειρο τ' όνειρου την αιώνια τη γη 

Φιλί

[Ἔλα νὰ δεῖς τὴν ἄνοιξη ποὺ περπατάει,

Ποὺ μὲ τὰ σύννεφα ἀγκαλιὰ μᾶς χαιρετάει

..........................................................

Καὶ τραγουδάει μ᾿ ἕνα παλμὸ ποὺ εἶναι τοῦ κόσμου ὅλου,

Σὰν νὰ βρέχει τὰ χείλια της στὴ βρύση τ᾿ οὐρανοῦ,..]

Γ.Σαραντάρης

(c) Ευαγγελία Χατζηδάκη
Παρενθετικά : Γ. Σαραντάρης

Painting: Andrei Protsouk