Κυριακή 24 Φεβρουαρίου 2013

Μετά Τη Μπόρα & Μισή


Francis Piccabia / Amore



 Everything other than love for the most beautiful God
 though it be sugar- eating. 
 What is agony of the spirit? 
 To advance toward death without seizing 
 hold of the Water of Life..."
Rumi


"τι ώρα είναι..; "



Πήρε να ξημερώνει

στους μενεξέδες της Ηώς 
σεντόνια χρυσαφένια, μυρωδικά μακρινής ανατολής
σανδαλόξυλο, γιασεμί, λεβάντα και λωτός
αχνό το φως εκεί που  κύμα νεογέννητο
τα παρασέρνει ιερά ως τα πόδια του λιονταριού
καλοπιάνοντας των αιώνων του το πέτρινο στασίδι



".Τι ώρα τούτη

  που η μέρα εποχών γεννιέται ξανά , αιώνια ξανά"



"Ανατολή !" διέταξε

  και Φως εγένετο ξανά..
Και τότε της Ηώς τα χρώματα
-φόβος πρώτος στης νυχτιάς το σκοτάδι-
στο φως του παραδόθηκαν το δυνατό
και μιας γιορτής ο σαματάς ηχούσε πια
στων αιωνόβιων Ενετών τα λημέρια, 
και τα μαχαίρια κρύφτηκαν
σβήνοντας την στερνή αντάρα των σκιών
και το λιοντάρι υποκλίνεται γαληνεμένο τώρα 
στης ώρας τούτης το αδέσποτο πρόσταγμα

" Θα τα φωτίσω όλα, 
  σκότος η αγάπη δε βαστά" είπε

  και εγένετο φως....

και διάβηκε με βήμα σταθερό
θρόισμα στης παραζάλης τη σπηλιά
αγέρας πάνω από ταράτσες ερειπωμένες
λατρεία πάνω από του πόνου το θολερό παιχνίδι
ζωή πάνω από του τέλους τις αδιέξοδες στοές
να πλησιάζει ανάβοντας τα καλοκαίρια να βρυχώνται
πάνω από της πλάσης τις πελώριες συννεφιές 
σε μιας πίστης άνθισης τα καρπερά χωράφια, στάχυ ξανθό
σα το χρυσό του στέμμα σάλευε στ' ανέμου τη βουλή
και με φως να σπέρνει της νεφέλης το πιο λευκό πέπλο, ντύμα

" τι ώρα να  είναι τούτη  ; "
" μετά τη μπόρα και μισή..."

  και εγένετο φως

Και στάθηκε η πλάση στιγμές βουβή
στάθηκα κι εγώ εκεί, στο φως ετούτο το δυνατό
ν' ανταμώσω των ματιών σου
τα αγιασμένα πύρινα ποτάμια
σα στις όχθες τους
ανεμώνες οι χρόνοι αιώνια θα δρέπουν
και διάβηκα τα βότσαλα του νου
που χρόνια μαλαματένια ταξιδεύοντας
στις όχθες σου κυλώντας τώρα καταλήγουν
αναζητώντας της απέραντης φωτιάς σου
την αντανάκλαση στο πιο απύθμενο πέλαγο 
στην αγκαλιά των κυμάτων του
νερό ζωής 
μια αγάπη ανέλπιστη στερνή να ξαποστάσω


"I swear, since seeing Your face,
the whole world is fraud and fantasy
The garden is bewildered as to what is leaf
or blossom. The distracted birds
can't distinguish the birdseed from the snare.
A house of love with no limits,
a presence more beautiful than venus or the moon,
a beauty whose image fills the mirror of the heart..."

                                                    Rumi

[Έλα κοντά μου , δεν είμαι η φωτιά.  
Τις φωτιές τις σβήνουν τα ποτάμια.  
Τις πνίγουν οι νεροποντές.  
Τις κυνηγούν οι βοριάδες.  
Δεν είμαι , δεν είμαι η φωτιά.  
Έλα κοντά μου δεν είμαι άνεμος.  
Τους άνεμους τους κόβουν τα βουνά.  
Τους βουβαίνουν τα λιοπύρια.  
Τους σαρώνουν οι κατακλυσμοί.  
Δεν είμαι, δεν είμαι ο άνεμος...]

Λουντέμης

(c) Ευαγγελία Χατζηδάκη
Παρενθετικά: Rumi & Λουντέμης
Painting : Francis Piccabia 
 Music: Zbigniew Preisner for Greek movie "Quartet in 4 Movements" 





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου